Ä°ZNÄ°K
KORUMA
PROJESÄ°
Tarihi Kentlerin Kır-Kent SürekliliÄŸi BaÄŸlamında
Web-CBS Destekli
Alan Yönetimi Odaklı
Koruma Modelinin Oluşturulması
2020-2023 tarihleri arasında TÜBÄ°TAK tarafından fonlanan 119K33 numaralı "Tarihsel Kentlerin Kır-Kent SürekliliÄŸi BaÄŸlamında, Web-CBS Destekli Alan Yönetimi Koruma Modeli: Ä°znik ÖrneÄŸi" baÅŸlıklı proje, kent-kır iliÅŸkisini günümüze kadar korumuÅŸ ve sahip olduÄŸu miras deÄŸerleri nedeniyle 2014 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilmiÅŸ olan Ä°znik yerleÅŸimi üzerinden, tarihi kentler için kır-kent sürekliliÄŸi baÄŸlamında, Web-CBS destekli, alan yönetimi odaklı bir koruma modeli geliÅŸtirmeyi amaçlamaktadır. Proje kapsamında her alan, yere özgü deÄŸerlere vurgu yapan ve yerel araÅŸtırmalar alanında geçerliliÄŸi teslim edilmiÅŸ eleÅŸtirel gerçekçi yaklaşım ışığında, yaygın ve yoÄŸun araÅŸtırma stratejilerini kullanarak, sayısal ve nitel boyutlarıyla birlikte ele alınmıştır.
Web-CBS Tabanlı Koruma Modeli
Web-CBS tabanlı koruma modeli ile, yerelin toplumsal ve mekansal oluÅŸumlarını, doÄŸal ve yapay arazi örtü özelliklerini, sosyal, ekonomik ve demografik yapısını, göç örüntülerini, mimari miras ve yapılı çevre özelliklerini, uzun dönemli tarihsel süreçlerin izlerini, yerel fırsat ve tehditleri saptayabilen ve görselleÅŸtirebilen, farklı baÄŸlamlara uyarlamaya elveriÅŸli bir bilimsel yöntem oluÅŸturulmuÅŸtur.
Temel Yaklaşımlar
Alan Yönetimi
Alan yönetimi yaklaşımı, kentlerin çevre iliÅŸkileri üzerinden kavramsallaÅŸtırılmasını; bu kavramsallaÅŸtırmanın çok boyutlu, yerel koÅŸullara ve tarihe duyarlı bütüncül araÅŸtırmalara dayanmasını; koruma kararlarının tüm paydaÅŸların katıldığı yönetiÅŸim süreçleriyle belirlenmesini ve yönetim planlarının çok disiplinli ekiplerce hazırlanmasını; veri temelli ve çözümlenebilir kamu politikalarıyla hayata geçirilmesini öngörür.
Kır-Kent SürekliliÄŸi
BirleÅŸmiÅŸ Milletlerin sosyal ve çevresel baÄŸlamda sürdürülebilir yerleÅŸimler yerlerini teÅŸvik etme amacıyla kurulan ajansı UN-Habitat, köyler ve kentleri, süreklilik içindeki insan yerleÅŸmelerinin eÅŸit derecede önemli iki farklı ucu olarak kabul eder (1996). Ancak özellikle son on yıllardaki geliÅŸmeler, kırsal alanların hızla terk edilmesine, kır-kent iliÅŸkisinde kırılmalara neden olmaktadır.